Koniecznie zobacz Pawilon Schinkla na wschodnim krańcu terenów zamkowych (wt.-nd. 9.00-17.00), wybudowany przez tego nadwornego architekta dla Fryderyka Wilhelma III, aby mógł odpocząć czasem z dala od dworskiego życia i pełnych przepychu komnat. Ta prosta konstrukcja na planie kwadratu mieści dzisiaj szkice i projekty Schinkla. Po stronie zachodniej długa, wysadzona drzewami aleja wiedzie do nastrojowego mauzoleum (IV-X, wt.-nd. 9.00-12.00 i 13.00-17.00; wstęp 0.50 DM), gdzie pochowany jest zmarły w wieku 70 lat Fryderyk Wilhelm III, lecz sarkofag znacznie go odmładza. Pochowano tu również między innymi cesarza Wilhelma I, który w każdym calu wygląda na pruskiego króla.
Choć można by spędzić cały dzień wałęsając się po terenach zamkowych, po drugiej stronie drogi kuszą wspaniałe muzea. Najlepszym z nich jest Muzum Egipskie (Agyptisches Museum, Schloss Strasse 70; wt.-pt. 9.00-17.00; wstęp wolny) efekt niezliczonych niemieckich prac wykopaliskowych na początku naszego stulecia. Chlubą muzeum jest popiersie Nefretete na pierwszym piętrze: skarb ten stał się symbolem miasta jako ośrodka kulturalnego. Jego piękno nie ulega kwestii – królowa posiada doskonałą strukturę kostną i przepiękny kształt ust — a historia popiersia jest równie interesująca. Stworzona w 1350 roku p.n.e. rzeźba prawdopodobnie nigdy nie opuściła pracowni w której została wykonana i służyła jako model do kolejnych portretów królowej. Gdy pracownię opuszczono, popiersie zostawiono i zostało odkryte jakieś 3000 lat później w 1912 roku. Podczas ostatnich dni wojny popiersie zostało „usunięte” z sowieckiego sektora Berlina i władze NRD chciały później je odzyskać.
W całym muzeum doskonałe oświetlenie potęguje atrakcyjność eskponatów, które i tak są najwyższej klasy. Poszukaj ekspresjonistycznej albo wręcz futurystycznej Zielonej głowy berlińskiej z okresu ptolemejskiego i Bramy-pominka Kalbasha, daru rządu egipskiego z 1973 roku.
Po drugiej stronie Schlosstrasse znajduje się Muzeum Starożytności (Antikcnmuseum; te same godziny otwarcia), tradycyjne zbiory sztuki i rzemiosła greckiego i rzymskiego, wystawione już nie tak atrakcyjnie i pod żadnym względem nie dorównujące Muzeum Pergamońskiemu w Berlinie wschodnim. Do najciekawszych eksponatów należą hełmy korynckie, biżuteria (parter) oraz kolekcja waz greckich, uznawana przez ekspertów za najlepszą na świecie. Nieco dalej na południe od Antikenmuseum mieści się Brohan-Museum (wt.-nd. 10.00-18.00; 3 DM, studenci 1.50 DM) ze wspaniałymi zbiorami ceramiki i mebli w stylu art deco i Jugendstil wystawionymi w salach urządzonych w stylu epoki, poświęconych poszczególnym twórcom, ze współczesnymi obrazami na ścianach. To niewielkie, zwięzłe i przystępne muzeum stanowi sympatyczną odmianę po Muzeum Egipskim i zbiorach zamkowych.
Dalej na zachód zabudowa Charlottenburga ustępuje miejsca otwartym przestrzeniom i lasom, a największymi atrakcjami są: stadion olimpijski i wieża (patrz „Przedmieścia”).