Kryształowa noc i droga ku wojnie

KRYSZTAŁOWA NOC I DROGA KU WOJNIE

O ile pewne przesłanki do wyrobienia sobie opinii o brutalności Nazistów zaistniały już podczas Igrzysk Olimpijskich, to po „Kristallnacht” świat nie mógł już mieć wątpliwości co do skali przemocy. W nocy z 9 na 10 listopada 1938 w całych Niemczech odbyły się zorganizowane napady na żydowskie sklepy i instytucje. co stanowiło eskalację brutalnego antysemityzmu Nazistów. Co najmniej 36 Żydów zamordowano, tysiące odniosło obrażenia; w Berlinie przechodnie przyglądali się bezczynnie pobiciom Żydów i zniszczono 23 z 29 synagog w mieście. Wiele z ataków przeprowadzili ubrani po cywilnemu członkowie SA, aby stworzyć wrażenie spontanicznego wybuchu antyżydowskiego wśród ludności Niemiec. W następstwie „kryształowej nocy” (od rozbitego szkła), wprowadzono nowe antysemickie ustawy, w wyniku których życie niemieckich Żydów stało się ciężkie i niebezpieczne. Utorowały one również drogę do przyszłych okrucieństw.

Przez całe lata trzydzieste Naziści przygotowywali się do wojny rozbudowując armię i nastawiając gospodarkę na gotowość wojenną do roku 1940. Goring chełpił się przedkładaniem „armat nad masło”, lecz prawdziwym architektem planu czteroletniego był Hjalmar Schacht. szanowany bankier. Plan ten współgrał z polityką zagraniczną („poszerzenia przestrzeni życiowej” Lebensraum) Hitlera, polegającą na zdobywaniu ziem przez zastraszanie sąsiednich krajów. W 1936 roku armia niemiecka zajęła Nadrenię (która w ramach Traktatu Wersalskiego została zdemilitaryzowana) przy rutynowych protestach ze strony Ligi Narodów. Równie bezkarnie przeprowadzony został Anschluss (aneksja) Austrii w 1938 roku, a kilka miesięcy później w Monachium Wielka Brytania i Francja zgodziły się na uszczuplenie terytorium Czechosłowacji.

Zachęcony strachliwością zachodnich mocarstw Hitler wystąpił w 1939 roku z roszczeniami terytorialnymi wobec Polski. Prawdopodobnie wierzył w podobne załamanie się woli państw zachodnich, zwłaszcza że najpierw dokonał spektakularnego osiągnięcia w postaci paktu o nieagresji ze swym największym wrogiem, Związkiem Sowieckim, tym samym zapewniając sobie, ze Niemcy nie będą zmuszone walczyć na dwa fronty. Jednakże dwa dni po inwazji Niemiec na Polskę w dniu 1 września Wielka Brytania i Francja wypowiedziały wojnę w ramach swoich zobowiązań traktatowych.